Rodzaje i przyczyny zaburzeń lękowych

Czym są zaburzenia lękowe?

Zaburzenia lękowe są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. Dotykają zarówno dorosłych, jak i dzieci, a w ostatnim czasie ich częstotliwość zaczęła znacząco wzrastać. Cechą charakterystyczną zaburzeń lękowych jest uporczywe zamartwianie się, obawa, napięcie, stres związany z jakimiś wydarzeniami, osobami, bądź miejscami.

Uczucia lękowe mogą wywoływać różne reakcje somatyczne jak np. bóle głowy, bóle brzucha, przyspieszone bicie serca, co utrudnia codzienne funkcjonowanie osoby. Dodatkowo, często jest tak, że zaburzenia lękowe idą w parze z innymi trudnościami, takimi jak m.in. objawy depresyjne, zaburzenia apetytu, czy uzależnienie.

Jakie są rodzaje zaburzeń lękowych?

Agorafobia - to lęk przed przebywaniem w otwartej przestrzeni wśród ludzi, w miejscach publicznych np. kino; co może powodować obawę osoby przed wyjściem z domu.

Lęk społeczny – to obawa przed spotkaniami towarzyskimi, oceną ludzi, ośmieszeniem się przed innymi w wyniku swojego zachowania, poczucie skrępowania. Osoba nie czuje się swobodnie podczas wypowiadania się, jest raczej małomówna, wyciszona, często może zakrywać twarz podczas mówienia.

Mutyzm wybiórczy - najczęściej dotykające dzieci lecz może także dorosłych. Jest zaburzeniem, polegającym na wybiórczości mówienia w pewnych sytuacjach. Osoba w pewnych sytuacjach mówi normalnie, a w niektórych milczy(np. przedszkolu, szkole). Milczenie nie wynika z tego, że osoba nie chce mówić, lecz bardzo często z obecności silnego lęku społecznego.

OCD(zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, tzw. nerwica natręctw)- to pojawiające się uporczywe myśli(obsesje) oraz czynności(kompulsje), które powodują wytwarzanie się wewnętrznego napięcia. Osoba czuje przymus wykonania jakiejś czynności(np. Uporczywe mycie rąk, sprawdzanie światła), by te napięcie zmniejszyć, a stale pojawiające się myśli(np. Czy na pewno zamknęłam drzwi?), przy próbie powstrzymania się, powodują zwiększenie napięcia, co prowadzi do wytworzenia się tzw. błędnego koła.

Lęki specyficzne -to inaczej obawa, strach przed określonym obiektem, sytuacją co powoduje uporczywe ich unikanie często wraz z nadmierną reakcją emocjonalną np. płacz, zastygnięcie.

Jak wygląda terapia zaburzeń lękowych?

Leczenie zaburzeń lękowych opiera się na psychoedukacji, psychoterapii, farmakoterapii(włączenie leków). W zależności od rodzaju zaburzeń, dobiera się najlepszą formę pomocową. Zaburzenia lękowe są jednak zaliczane do trudności leczonych raczej długoterminowo, dlatego należy nastawić się na pracę dłuższą, niż kilka spotkań. Jest to spowodowane m.in. dogłębną analizą utrwalonych przekonań, które mają przełożenie na codzienne funkcjonowanie osoby. Modyfikacja tych przekonań i późniejsze ich wdrożenie w działania, wymaga wówczas silnej motywacji pacjenta oraz pracy własnej nad pożądaną zmianą pod opieką psychoterapeuty.